Vertrek 8 november 2018.

Stichting Meierijstad helpt Oost-Europa is aangekomen in Romny in Oekraïne.

Afgelopen donderdagavond was het afscheid van familie, vrienden en lotgenoten om de 4 heren een veilige en gezonde rit toe te wensen. Goed nieuws: zondag rond 5 uur ’s middags zijn ze veilig en gezond op de bestemming aangekomen. In Romny, op ongeveer 2500 km afstand van Rooi, is het nu 2 graden Celsius en ’s nachts vriest het. Gelukkig nog geen sneeuw.

Hoe is de reis verlopen?
Met de moderne Whatsapp zijn de thuisblijvers prima op de hoogte gehouden.

Hierna een korte samenvatting van de belevenissen via Whatsapp vanuit de 2 vrachtwagens. Stipt om 10 uur ’s avonds vertrekt het konvooi uit Rooi. Adriaan van Laarhoven en Harry van der Wiel voorop want ze hebben haast om op tijd in Romny aan te komen en hebben het navigatiesysteem voorgeprogrammeerd staan. Hans- en Tom Nieuwkamp zijn nog afscheid aan het nemen en sluiten kort daarna aan. De weg door Duitsland gaat voortvarend en na 800 km staat Poznan op de borden. Dit is net leesbaar want het is mistig in deze tijd van het jaar. Onderweg de nodige stops voor koffie en ontspanning volgens de rijtijdenwet. De Scania is zo nieuw dat het kenteken door de Poolse verstrekkers van de tolkastjes nog niet eens herkend wordt. Op naar de “Molen” in Tuszyn, inmiddels een bekend adres voor de verplichte 9 uur rust: eten, drinken en rusten. In alle vroegte vangen de heren aan met de reis naar de Pools-Oekraïense grens, de Europese Unie uit en het is altijd een vraag hoe dit afloopt. Inmiddels is de snelweg een klein stuk verder doorgetrokken en dit scheelt.

Het laatste stukje naar de grens is een hobbelweg van niet Europese kwaliteit, een stukje vergeten land na Radom. Rond 2 uur ’s middags wordt de Pools-Oekraïense grens bereikt, daarna volgt veel wachttijd in het stukje tussen Polen en Oekraïne. Na het passeren van de grens is het nog 3 uur rijden naar Sarny, het hotel voor de volgende stop. Om 9 uur ’s avonds, het is daar dan 10 uur plaatselijke tijd, wordt de rustplaats bereikt. De heren worden herkend als de weldoeners en worden betiteld als de “papascha” vrij vertaald als “pappie”, dit moet op Adriaan van toepassing zijn. Ook deze keer de verplichte rust van 9 uur.

Zondagochtend is Tom al vroeg uit de veren en kan niet wachten om naar Romny te gaan. Nog één hobbel om te nemen: Kiev. Zonder problemen en zonder hulp rijden de heren door de metropool heen en het is nog altijd even somber, mede door de mist. Harry kijkt zijn ogen uit en verbaast zich elke minuut over de live beelden van “gevaar op de weg”. De laatste kilometers met een gemiddelde van 50 km/h omdat de gaten nog groter zijn dan afgelopen jaar. Konden we maar warm asfalt meenemen en een goede weg aanleggen! Rond 5 uur plaatselijke tijd komen ze in Romny aan.

Maandag vangt het lossen aan, slechts één vrachtwagen komt leeg omdat eerst de douane de goederen in komt klaren, morgen gaat de tweede vrachtwagen leeg. Temeer een bewijs dat er heel veel kubieke meters beladen zijn. Elk hoekje en gaatje is gevuld. Alles wordt de komende maanden gesorteerd en genoteerd, daarna kunnen de Stichtingen een keuze maken uit de lijsten en de spullen ophalen. Morgen dus nog even lossen en plannen maken voor de volgende rit: wat hebben zij nodig, wat komt er nog aan (het verzamelen gaat ook nu door) en welke speciale verzoeken zijn er voor speciale doelgroepen. Op deze manier kunnen we gericht gaan zoeken naar de hulpgoederen en volgend jaar rond Pasen weer twee vrachtwagens brengen. De rest van de tijd wordt besteed om de hulpgoederen die de laatste keer gebracht zijn te controleren: zijn de geschonken hulpgoederen op het juiste adres terecht gekomen.

Stichting Meierijstad helpt Oost-Europa met vieren veilig terug in Rooi. Na het verhaal van afgelopen week is er goed nieuws. Zondagavond zijn Hans en Tom Nieuwkamp, Adriaan van Laarhoven en Harry van der Wiel weer veilig terug bij familie en vrienden. Wat er de afgelopen week gebeurt is wordt hieronder vertaald uit de Whatsapp communicatie. De hoeveelheid hulpgoederen was zodanig groot dat een tweede dag nodig was om te lossen. Dinsdag wordt tevens gebruikt om de papieren op orde te maken en de plannen voor volgend jaar te bespreken. Vanaf nu kan gecontroleerd worden waar de hulpgoederen gebleven zijn en een indruk opgedaan worden wat nodig is. Voor Harry is dit de eerste keer. Hij heeft menig kilometers door Europa gereden maar dit gaat wel heel ver terug in de tijd. De brandweerkazerne en een weeshuis voor vandaag doen je beseffen hoe dankbaar je moet zijn om in Nederland te kunnen en mogen wonen. De brandweer had ons gevraagd om brandweerpakken en deze konden nog geregeld worden, volgend hulptransport gaan er weer mee. In het weeshuis was nog een toilet zoals wij die van meer dan 50 jaar geleden kennen. Aan het einde van de dag op bezoek bij de Landbouwhogeschool, inmiddels een vast adres voor schoolspullen en sportartikelen. Op donderdag op bezoek bij de Gouverneur van Oblast (provincie) Summy. Hier wordt de geleidebrief opgesteld om op vlotte wijze door de douane aan de Oekraïense grens te komen. In Summy wordt ook het ziekenhuis bezocht waar een groot aantal matrassen gebracht zijn. Op de latste avond voor vertrek wordt er geëvalueerd met de nodige versnaperingen en drank. Morgen vroeg op om tijdig in Sarny te kunnen zijn. De laatste dagen bestaan uit het rijden van ca. 2500 km terug: via Kiev – Sarny – grens – Radom – Tuszyn – Poznan – grens – en dan via Berlijn naar huis. Veel oponthoud om LEEG over de grens te komen. Afgelopen zondag om 19:00 uur was de caravaan weer terug in Rooi.